Kanun

Tek tesellim Z,

Uyuyoruz, uyanıyoruz, günler, aylar, mevsimler geçiyor. Bana kızıyorsun biliyorum ama okumanın bir formülü yok ki öğreneyim, ispatlar yazayım, zamanlar geçsin. Ben uzaklardayım sanardım hep ama sen daha da bi uzaklardasın bu aralar. Peki ama nasıl yerler oralar? Hep de en çok istediğim birşey havanın renksiz olmaması. Renkli olanları var mı çeşit çeşit oksijen karışımları? Ne soluyor insanlar, orada da yeni nesilleri beden eğitimci müdür yardımcıları mı eğitiyor? Burda insanlar hep hikayeler biriktiriyor sonra da birbirlerine anlatıp ağlıyorlar. Geçen gün benim de gözümden bir şiir aktı. Silmedim, sayfayı kıvırdım. İçimi döktüm sayfaya. İçim içime sığmadı. İçim gitti. Sana geldi.

Camı açıp aşağı baktıkça yerin yakınlaşıp uzaklaşmasını izlemek hiç de hoş birşey değil ama ne yapayım korktum bi kere. Bilmediğim şeyin resmini de yapamadım.

Fazla dolanma, eve gel. Artık hava erken kararıyor.

Tepkine hasret,

Nar.