Kendi adına konuş.

Şimdi ben birşeyler yazacaktım da arkadan laf çeviriyormuş gibi olmak istemedim. Vazgeçtim.

İçime düşen kurtları daha çok sandalyeleri üzerinde oturan elleri çay tutan insanlı masalara yatırmayı tercih ediyorum.

Yaşadığımız herşeyler çok güzel ve unutulmamak için sürekli çaba sarf etmek zorunda olmamalıyız bence. Paralel evrenleri düşünüp kendime yok yere dert edinemem.

Yanisi kendi adına konuş.

Birşey vardı.

Bana bir tek bir tane birşeyle ilgili bir tane birşey sordukları zaman insanlar işte o zaman üzülüyorum çünkü yalan söylüyorum çünkü problem değil diyorum. Ama aslında problem çünkü üzülüyorum. Yani birşeyin var olmasından kaynaklı bir üzüntüm yok çünkü benden kaynaklı değil ama o birşeyin yok olmamasıyla ilgili üzülüyorum çünkü onu yok etme sebebi olmak istiyorum ama değilim. Ve bu yüzden üzülüyorum ve söyleyemiyorum.
Çünkü bazen insan diyor ki e o kadar da olsun yani diyor. Ama bazı birşeyler öyle olsun deyince olmuyor çünkü o bazı birşeyler hergün oluyor ve keşke olmasa dedirtiyor her gün ve her gün çok bir sayı.
Büyükçe.

Bir hafta dolmadan(yemek olan değil) yine.

Ve hayatımız devam ediyor. Ve devam etmeye devam edicek. Öyle kapılardan kapı beğenmiyoruz. Mesela sorsalardı küçük pembe kapıyı seçerdim ben. En içinde çiçek olanını. Seçtik sandık(kapaklı kutu olan değil) ama işte seçemedik, sıçtık. 

Genel olarak yani.

I guess.

There ain't nobody that can sing like me

Şekerim.

Bugün  çok güzeldi. Yani bi söyliyim dedim.

Mostly..

Bazen böyle içimde bir sıkıntı, oturuyoruz.

I like to move it.

Neden hayat bu kadar değilken herkes bu kadar yalnız?
Kendi istemlerimiz dışında azıcık daha beklemeliyiz. Sırf kendimiz istiyoruz diye değil hayat bu kadar değil diye beklemeliyiz. Ve sonra buluruz bence.

Ve konuştuk sonunda.

Hey! Sadece, ne bileyim işte öyle.
Ve sonra geçiyorlar. Ve sonra bitiyorlar. Ve sonra başlarlar mı dersin?
Koş oyna ve yat sarhoş ol ve iç durmadan ve eğlen ve sonra yineler mi dersin?
Başlar mı biter mi? Yanar mı söner mi? Güzel mi çirkin mi? Bilmiyorum. Ama olacak.
Ve yumuşak. Ve acı. Ve yüksek. Ve kesinlikle hiç sakin değil.
Parlak! Ama gözümüzü almaz. Pahalı da değil hiç kimseler çalmaz. Yaşamak ve dinlemek ve susmak ve bağırmak ve dans etmek. Gelecek mastarlı. Geçmişi unuttum. Şimdiyi geçiştiriyorum. 

Çaydan mı bıktım?
HAYIR!

Finalle...

Var ki:

Rakı içtim, şarap içtim, şarap içtim, sallandım.
Ben o yarin güzel yüzüne, güzel sözüne aldandım.
Ben o yarin güzel yüzüne, güzel sözüne aldandım.

Yollarda sallana sallana kapısının önüne dayandım.
Hadi yardım, çileli güzelim çık dışarıya bize gidelim.
Hadi yardım, çileli güzelim çık dışarıya bize gidelim. 

Hadi eyi günlers...  

Bye bye.

Bugün benim kavun günüm.