Ben zaten her acının tiryakisi olmuşum.

Sorumluluklar altında ezilmek çok acı. Başkasının da sorumluluklarını yüklenmek daha da acı. Başka birisi tarafından dev sorumluluklarla yüklenmek en acı. Aslında hiç birinin altından kalkamıyor olmak, etrafındaki her insanın da bunu pek tabii biliyor olması ve bunun sana zerre koymuyor olması da onlar gibi, acı.
Her bişeyler bunca acıyken yine de her türlü sorumluluğu almaya razı olup aslında düşlediğinden çok daha farklı bir insan olduğunun farkına varmak ise...
Bilemedim.